Paylaş :

PDF İndir :

Agos (13 Ağustos 2023)

Adom Şaşkal

Geçen hafta, Ermenistan Diaspora İşleri Yüksek Komiserliği tarafından ilk kez düzenlenen Ermeni Ulusal Gençlik Forumu’na Hrant Dink Vakfı adına katıldım. Üç gün boyunca Yerevan’ın simge mekânlarından biri olan Opera Binası’nda, yaşları 18 ila 35 arasında değişen ve dünyanın farklı noktalarından gelen altı yüz Ermeni’nin katıldığı bu etkinliğe konuşmacı olarak davet edilmiştim. Bu vesileyle, uzun zamandır ziyaret etmediğim Ermenistan’ı görecek, üyesi olduğum toplumun, başka türlü yan yana gelme şansımın olamayacağı geniş bir kesimiyle tanışma fırsatı edinecektim.

Konuşma yapacağım oturumun konusu, dönüşen kimliğimiz ışığında kültürümüzü nasıl sahiplendiğimiz üzerineydi. Elbette, Türkiye’den gelen bir Ermeni olarak binlerce yıldır Anadolu’da coşkulu bir şekilde yaşamış ve üretmiş, son yüzyılda ise İstanbul’a sıkışıp kalmış Türkiyeli Ermenileri temsil etmenin sorumluluğunu hissediyordum. Yapacağım konuşmanın kapsamını düşünürken, Hrant Dink Vakfı’nda üzerinde çalıştığımız kültürel miras projeleri ve Anadolu’daki Ermeni kurumlarının akıbeti geliyordu aklıma.

Devamı için tıklayınız