Daha önceki yazılarımızda Avrupa Komisyonu Başkan adaylarından Manfred Weber’in çalışmalarında Türkiye’yi hedef alan açıklamalarına yer vermiştik. Açıklamalar, uzun zamandır devam etmektedir. Ancak Kasım ayı içinde yaptığı açıklamalar önceki açıklamalarından daha ayrıntılıdır. Adı geçenin Türkiye’yi AB üyesi olarak görmek istemediği bilinmektedir. Bu defa açıklamalarında Kıbrıs sorununa da yer verdiği görülmektedir.

Manfred Weber’e göre Kıbrıs sorunu aynı zamanda Avrupa’nın sorunudur. Bu konuda Kıbrıslı Rumların kendilerini Avrupa Birliği’nin koruyuculuğu altında güvende hissetmeleri gerektiğini söylemektedir.[1]Türkiye’nin ise AB’den ayrı bir çizgide seyrettiğini, Türkiye’nin AB’ye tam üye olmasını tahayyül dahi edemediğini belirtmektedir. Weber’in burada da durmamıştır. Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin doğal gaz arama çalışmaları için Türkiye’nin bir tehdit teşkil ettiğini sözlerine eklemiş, doğal gazın sadece Kıbrıs için değil, Avrupa açısından önem taşıdığını ifade etmiştir.

Ancak Weber’in gözden kaçırdığı bir husus vardır; Türkiye’yi yok saymak hiç kimsenin işine yaramayacaktır. Çünkü Türkiye enerji yolları üzerinde hayati bir konuma sahiptir. Dolayısıyla, Kıbrıs’ta Türk ve Rum tarafı her ne kadar anlaşamıyor olsalar da aklı başında çevreler Türkiye'nin karşısında yer almanın tehlikeli olduğunu görmektedirler. [2] Bu ifade sıradan ve rastgele bir ifade değildir. Bu sözlerin sahibi, AKEL Genel Sekreteri Andros Kiprianu’dur. Kiprianu, Weber’in Türkiye’yi karalama girişimlerinde iddia ettiğinin aksine, Türkiye’nin her senaryoda stratejik bir önem taşıdığına dikkat çekmiştir. Özellikle Kıbrıs sorunu çözüldüğü takdirde, doğal gaz konusunda Avrupa ve Türkiye arasındaki oluşturulabilecek gaz boru hattının köprü gibi düşünülmesi gerektiğini belirtmiştir. Görüldüğü gibi Kıbrıs sorununun çeşitli vecheleri bulunmakta olup her biri başlı başına incelenmesi gereken çok hassas konulardır. 

Manfred Weber, Türkiye karşıtı açıklamalar yaparken, Avrupa Parlamentosu’nun öne sürdüğü müzakerelerin askıya alınması gerektiği çağrısını fazla ciddiye almıştır. Seçim propagandası esnasında Türkiye’yi öne çıkarması, Avrupa’nın muzdarip olduğu aşırı akımların giderek azgınlaşması olgusunda hangi cephede yer aldığını da ortaya koymaktadır.