2015 yılı Türkiye için iki husus nedeniyle önem taşımaktadır. Bunlardan birincisi, 2015’in Çanakkale Zaferi’nin 100. yılı olmasıdır. İkincisi ise Türkiye’nin bu yıl G-20 dönem başkanlığını üstlenmiş olmasıdır. Türkiye’nin G-20 gibi küresel ekonomik ve finansal konuları ele alan bir gruba dönem başkanlığı yapması, onun bir yandan G-20’nin bilinen gündemine yeni bir dinamizm kazandırmasına, diğer yandan da uluslararası alanda imajını güçlendirmesine vesile olabilecektir. Bu yazıda, Türkiye’nin G-20 dönem başkanlığı vesilesiyle küresel tartışmalara ne gibi katkılar yapabileceğini tartışacağız.
Türkiye, esasen, 1 Aralık 2013’ten itibaren G-20’nin yönetim mekanizmasını oluşturan Troyka içinde yer almaktadır ve bu konumunu 1 Aralık 2016’ya kadar sürdürecektir. G-20 2015 liderler zirvesi Türkiye’nin ev sahipliğinde 15-16 Kasım tarihlerinde Antalya’da gerçekleştirilecektir. Bu süreçte, ayrıca, bakanlar ve merkez başkanları toplantıları ve değişik düzeylerde bir dizi toplantı ve etkinlik de düzenlenecektir. Esasen, G-20 bakanlar ve merkez bankası başkanları toplantısının ilki 9-10 Şubat tarihlerinde İstanbul’da düzenlenmiştir. Toplantıya, G-20 üyeleri ve davetli üyelere ek olarak uluslararası kuruluşların üst düzey yöneticileri de katılmıştır.
Kasım ayında yapılacak olan zirveye bir ön hazırlık niteliğinde görülen bu toplantıda, küresel ekonomik görünümün yanı sıra, kapsamlı büyüme stratejileri, finansal düzenleme reformlarının uygulanması, uluslararası vergi ve IMF 2010 kota ve yönetim reformuna ilişkin konular ele alınmıştır.
G-20, özellikle 1990’ların sonunda yaşanan ekonomik krizleri takiben, gayri resmi bir istişare forumu olarak ortaya çıkmıştır. Son 20 yıl içinde, uluslararası ekonomiye bakıldığında, özellikle birkaç ülkede başlayarak dünyanın çeşitli bölgelerine yayılan ekonomik krizlerin ortaya çıktığı görülmüştür. Soğuk Savaş öncesi dönemde yaşanan krizlerin batılı ülkeler önderliğinde önüne geçilebilirken, günümüzde ekonomik krizlere çözüm bulunmasının güçleştiği ortaya çıkmıştır. Artık, ekonomik krizlere, yükselen güçlerin işbirliği olmaksızın etkili çözümler bulunamayacağı görülmektedir. Küresel ekonomideki ağırlık merkezinin de gelişmekte olan ülkelere doğru kaymakta olduğu bu dönemde, küresel yönetişim mekanizmalarının geliştirilmesi ihtiyacı ortaya çıkmıştır. G-20 de bu dönüşümün uluslararası yönetişimdeki bir sonucu olarak algılanabilir.
25 Eylül 1999’da Washington’da gerçekleştirilen G-7 Bakanları ve Merkez Bankası Başkanları toplantısında oluşturulmasına karar verilen G-20, dünya ekonomisinin %90’ını, dünya ticaretinin %80’ini ve dünya nüfusunun üçte ikisini kapsamaktadır. Yükselen ekonomilerle gelişmiş ülkeleri bir araya getiren G-20, ABD, Almanya, Arjantin, Avrupa Birliği Avustralya, Brezilya, Çin, Endonezya, Fransa, Güney Afrika, Güney Kore, Hindistan, İngiltere, İtalya, Japonya, Kanada, Meksika, Rusya, Suudi Arabistan ve Türkiye’den oluşmaktadır. Ayrıca, düzenlenen toplantılara IMF, OECD, Dünya Bankası üst düzey temsilcileri de katılmaktadır. Bu çerçevede, G-20, uluslararası yönetişimdeki önemli bir boşluğu doldurmuştur. G-20, gelişmiş ülkelerin ve yükselen ekonomilerin küresel ekonomik karar alma süreçlerinde temsil edilmesi ve daha dengeli ve kapsamlı bir küresel yönetişim arayışında önemli bir adım teşkil etmiştir.
G-20’nin gayri resmi yapısının, oluşumun etkinliğini artırdığı yönünde düşünceler de bulunmaktadır. Çalışmalarını iki temel kanaldan yürüten G-20, geniş bir alanda faaliyet göstermektedir. Finans kanalında, küresel ekonomi, uluslararası finansal mimari, uluslararası vergi ve iklim değişikliklerinin finansmanı yer alırken, ‘Sherpa’ kanalında ise kalkınma, enerji sürdürülebilirliği, yolsuzlukla mücadele, ticaret ve istihdam konuları ele alınmaktadır. 2008 küresel finansal krizini takiben düzenli zirve toplantıları düzenleyen oluşum, IMF kaynaklarının artırılması gibi önlemler alınmasına vesile olmuştur.
Yine gayri resmi yapısı çerçevesinde, bir sekretaryaya sahip olmayan G-20’nin yıllık gündemi ve öncelikleri dönem başkanlığı tarafından belirlenmektedir. Türkiye’nin dönem başkanlığı öncelikleri üç ana başlıkta ele alınmıştır: i)Küresel toparlanmanın güçlendirilmesi ve potansiyelin artırılması, ii) Dayanıklılığın artırılması, iii) Sürdürülebilirliğin desteklenmesi. Bu konu başlıkları altında, Türkiye’nin, kendi deneyimlerinden yola çıkarak, sürdürülebilir kalkınma, kalkınmanın finansmanı, En Az Gelişmiş Ülkeler (EAGÜ) ve ‘kırılgan gruplar’ olarak ifade edilen kadınların ve gençlerin toplumdaki statülerinin iyileştirilmesi konularını ön plana çıkarması beklenebilir.
Türkiye’nin 2015 yılındaki G-20 başkanlığının, uluslararası toplumdaki imajının güçlendirilmesine vesile olacağı da düşünülebilir. Mevcut ekonomik sistemde, IMF ve Dünya Bankası’nda yükselen güçlerin daha fazla söz sahibi olmasını sağlayacak reformlar uzun zamandan beri hayata geçirilememiştir. Bu çerçevede, ülkemizin G-20 dönem başkanlığı sırasında, gelişmiş ülkeler ve yükselen güçler arasında bir köprü rolü üstlenerek küresel yönetişimin gözden geçirilmesine destek verebileceği düşünülmektedir. Bu bağlamda, Türkiye, dönem başkanı sıfatıyla, G-20 toplantılarına İspanya, Singapur ve Azerbaycan’ın yanı sıra, Güneydoğu Asya Ülkeleri Birliği ASEAN’ın, Afrika Birliği’nin ve Afrika’nın Kalkınması için Yeni Ortaklık isimli girişimin (NEPAD) dönem başkanlarını G-20 toplantılarına davet etmiştir.
Dahası, Türkiye, sanayileşmesi, KOBİ’leri, teknoloji kullanan ekonomik yapısıyla birçok gelişme yolundaki ülkeye ilham kaynağı olabilecek bir ülkedir. Genç nüfusu, yabancı yatırımlar açısından çekici pazarı ve gelişen altyapısı ile Türkiye, Avrupa’nın 6., dünyanın 16. büyük ekonomisi haline gelmiştir. Türk ekonomisi, ayrıca, 1990’ların sonundan bu yana yaşanan ekonomik bunalımlar karşısında dirençli karakterini kanıtlamıştır. Ülkemizin G-20 başkanlığında, tüm bu tecrübelerini diğer ülkelerle paylaşması yararlı olacaktır.
Tüm bunlar ışığında, Türkiye’nin G-20’nin bilinen gündemine bu konularda yeni bir dinamizm kazandırması ve uluslararası alanda yapılan tartışmalara katkıda bulunması beklenebilir. Bu durum, Türkiye’nin uluslararası alanda siyasi ve ekonomik zeminlerde birbirini olumlu olarak etkileyen konumunu da güçlendirecektir. Diğer taraftan, Türkiye’nin G-20 dönem başkanlığının, ülkedeki yapısal reformların gerçekleştirmesi, hukuk devletinin pekiştirilmesi, eğitim kalitesinin artırılması konularında gerekli atılımları yapması konusunda da itici bir güç olacağı düşünülmektedir. [i]
* Fotoğraf: g20.org
© 2009-2024 Avrasya İncelemeleri Merkezi (AVİM) Tüm Hakları Saklıdır
Henüz Yorum Yapılmamış.
-
AVİM, AZERBAYCAN SAM İLE BİRLİKTE DAĞLIK KARABAĞ İHTİLAFI KONUSUNDA BİR TOPLANTI DÜZENLEYECEKTİR
Hande Apakan 17.11.2014 -
İRAN'IN BM ELÇİSİNE VETO
Hande Apakan 13.04.2014 -
UKRAYNA KRİZİNİN BÖLGEYE YANSIMALARI VE TÜRKİYE’NİN TUTUMU
Hande Apakan 14.10.2014 -
AVİM “AVRASYA PERSPEKTİFLERİ- KAZAKİSTAN VE TÜRKİYE’DEN GÖRÜŞLER” KONULU BİR BEYİN FIRTINASI TOPLANTISI DÜZENLEMİŞTİR.
Hande Apakan 25.02.2014 -
RUSYA'YA YAPTIRIMLAR ARTACAK
Hande Apakan 18.03.2014
-
ÇİN’İN İNSAN HAKLARI İHLALLERİNİ GÖZ ÖNÜNE SEREN BELGELER
Şevval Beste GÖKÇELİK 15.12.2021 -
İSVEÇ'TE SÖZDE SOYKIRIM ANITI GİRİŞİMLERİNE GEÇİT YOK
Hazel ÇAĞAN ELBİR 02.03.2018 -
TÜRKİYE İLE KORE’NİN YAKINLAŞMASI
S. Işık BORA 22.01.2018 -
TATİLLERDEN SONRA ERMENİ SORUNU - II
Ömer Engin LÜTEM 06.09.2011 -
BİLGİ NOTU: TÜRKİYE VE KORE: GELİŞEN AVRASYA’DA İKİ KÖPRÜ BAŞI BAŞLIKLI KONFERANS
Vuslat Nur ŞAHİN 30.11.2017
-
THE TRUTH WILL OUT -
Türk-Ermeni İlişkileri Üzerine Ömer Engin Lütem Konferansları 2023 -
Türk-Ermeni İlişkileri Üzerine Ömer Engin Lütem Konferansları 2022 -
RADİKAL ERMENİ UNSURLARCA GERÇEKLEŞTİRİLEN MEZALİMLER VE VANDALİZM -
PATRIOTISM PERVERTED -
MEN ARE LIKE THAT -
BAKÜ-TİFLİS-CEYHAN BORU HATTININ YAŞANAN TARİHİ -
INTERNATIONAL SCHOLARS ON THE EVENTS OF 1915 -
FAKE PHOTOS AND THE ARMENIAN PROPAGANDA -
ERMENİ PROPAGANDASI VE SAHTE RESİMLER -
Türk-Ermeni İlişkileri Üzerine Ömer Engin Lütem Konferansları 2021 -
A Letter From Japan - Strategically Mum: The Silence of the Armenians -
Japonya'dan Bir Mektup - Stratejik Suskunluk: Ermenilerin Sessizliği -
Türk-Ermeni Uyuşmazlığı Üzerine Ömer Engin Lütem Konferansları 2020 -
Anastas Mikoyan: Confessions of an Armenian Bolshevik -
Sovyet Sonrası Ukrayna’da Devlet, Toplum ve Siyaset - Değişen Dinamikler, Dönüşen Kimlikler -
Türk-Ermeni Uyuşmazlığı Üzerine Ömer Engin Lütem Konferansları 2019 -
Türk-Ermeni Uyuşmazlığı Üzerine Ömer Engin Lütem Konferansları 2018 -
Ermeni Sorunuyla İlgili İngiliz Belgeleri (1912-1923) - British Documents on Armenian Question (1912-1923) -
Turkish-Russian Academics: A Historical Study on the Caucasus -
Gürcistan'daki Müslüman Topluluklar: Azınlık Hakları, Kimlik, Siyaset -
Armenian Diaspora: Diaspora, State and the Imagination of the Republic of Armenia -
Ermeni Sorunu Temel Bilgi ve Belgeler (2. Baskı)
-
EU-TÜRKİYE COOPERATION IN CENTRAL ASIA AND SOUTH CAUCASUS: TOWARDS SUSTAINABLE ENGAGEMENT IN ENERGY AND CONNECTIVITY -
AVİM 2023 YILLIK RAPOR | ANNUAL REPORT -
ÇAĞDAŞ BATI AVRUPA AKADEMİ DÜNYASINDA IRKÇILIĞIN VE YABANCI DÜŞMANLIĞININ ARAŞTIRILMASININ ZORLUĞU: FRANSA ÖRNEĞİ
-
"TÜRKİYE’DE AYDINLARIN ERMENİ SORUNUNA YAKLAŞIMI ÜZERİNE DÜŞÜNCELER" BAŞLIKLI KONFERANS